દુનિયામાં વધતી જતી ફેશન,ઉપભોગતાવાદ અને નીતનવા કપડાની ડિઝાઇનોના કારણે કાપડનો વપરાશ વધતો જાય છે. જેમાં પહેલાની સરખામણીમાં કપડાનો ઝડપથી નિકાલ કરવામાં આવે છે,જેના કારણે ટેક્ષટાઇલ કચરો પણ વધતો જાય છે.દુનિયામાં કાર્બન ઉત્સર્જનમાં ફેશન ઉધોગનો 10 ટકા ફાળો છે. જે શિપિંગ અને એવિએશન ઉધોગમાં વપરાતી ઉર્જા કરતા વધુ છે. દુનિયામાં દર સેકન્ડે એક ટ્રક કપડાનો કચરો લેન્ડફિલમાં ઠલવાય છે. આમ ચીન અને બાંગ્લાદેશમાં ઉનના કપડાનું ખૂબ ઉત્પાદન થાય છે. જે કપડાનો ઉપયોગ થયો નથી કે વેચાયા વિના નકામા થઇ ગયા છે એવા કપડા યૂરોપ,એશિયા અને અમેરિકા થઇને ચિલીમાં આવે છે. જ્યાં આ કપડાને રિસાઇકલ કરીને લેટિન અમેરિકામાં ફરી વેચવામાં આવે છે. આમ એક અંદાજ મુજબ દર વર્ષે 9.2 કરોડ ટન ટેકસટાઇલ કચરો પેદા થાય છે. વર્ષ 2019માં આવેલા એક રિપોર્ટ મુજબ છેલ્લા 15 વર્ષમાં દુનિયામાં કપડાનું ઉત્પાદન ડબલ થયું છે. દુનિયામાં વપરાતા કુલ પાણીનો 20 ટકા વપરાશ ટેક્ષટાઇલ માટે થાય છે. કપડાનો વધતો જતો ઢગલો હવા અને જમીન સ્તરનું પ્રદૂષણ ફેલાવે છે.ચિલીના ઇકિવક પ્રાંતના હોસ્પિસિયોબંદર જુના કપડાની ગાંસડીઓ ઉતરે છે. આ બંદર દુનિયાભરના વેસ્ટ કપડા માટેનું બજાર બની ગયું છે. વેપારીઓ 1800 થી 2000 કિમીનું અંતર કાપીને હોલેસલ કપડા ખરીદવા આવે છે. દુનિયામાં યુએસએ,જર્મની અને બ્રિટન જુના કપડાની નિકાસ કરતા દેશો છે જયારે ઇટલીનો પણ દુનિયાના જંક કપડાની નિકાસ કરતા 10 દેશોમાં સમાવેશ થાય છે. આમ છેલ્લા પાંચ વર્ષમાં ઇટલીમાં દોઢ લાખ ટન જુના કપડા ઉત્પન્ન થયા છે. પાકિસ્તાન,ભારત અને મલેશિયા જુના કપડા ખરીદનારા અગ્રિમ દેશો ગણાય છે.દર વર્ષે ચિલીમાં 59,000 ટન કપડા આવે છે,જેમાંથી 40 હજાર ટન અટાકામાના રણમાં કચરો બની જાય છે. પાટનગર સેન્ટિયાગોમાં કપડાના વેપારીઓ કેટલાક કપડા ખરીદી લે છે જયારે મોટાભાગના રણ વિસ્તારમાં કચરો સમજીને ફેંકી દેવામાં આવે છે.આથી આ સ્થળે દુનિયાનો સૌથી મોટો જુના કપડાનો ઢગલો થયો છે.જ્યાં રેગિસ્તાન વિસ્તારના ગરીબ લોકો આવીને કપડાના વિશાળ ઢગલામાંથી પોતાના માપના કપડા શોધતા રહે છે.
